Η ζωή της Παραάλλης

Η ζωή της Παραάλλης

SEASON 1, EPISODE 1

Η Παραάλλη μόλις πάτησε το πόδι της στη μεγάλη πόλη. Κοίταξε γύρω της και παντού αντίκρισε άχαρες και γκρίζες αδηφάγες πολυκατοικίες. Αυτοκίνητα έτρεχαν απειλητικά γύρω της. Φωνές κραυγές, πυροβολισμοί, βρώμικοι ήχοι ερχόντουσαν κατά πάνω της να ταράξουν την γαλήνη της ψυχής της, την αρμονία και τη θέωση.
‘’Καλέ μου Χριστούλη, τι πόλη είναι αυτή; Γιατί είμαι εγώ εδώ; Γιατί;’’
΄΄Είσαι εδώ για να βρεις την οικογένειά σου’’
Η Παραάλλη χλόμιασε, γιατί ξαφνιάστηκε. Το πρόσωπό της δεν ήταν πια φωτεινό. Το πεσκέσι με το κολατσιό (αυγά, ελιές θρούμπες, κρεμμύδι, ντομάτες, αγγούρια, σκόρδα, λούτσος, μπακαλιάρος) της έπεσε απ τα χέρια. Ευθύς δέκα μαυρισμένα χέρια, πόδια και δόντια απλώθηκαν και το κατασπάραξαν. Παιδιά των φαναριών…
Η παραάλλη άρχισε να τρέχει, να τρέχει, να τρέχει και να κλαίει, να κλαίει να κλαίει. Τα δάκρυά της έκαναν ποτάμι και φώναξε γιατί σε μένα, γιατί; να μην έχω μια ζεστή φωλιά, να μη ζήσω την οικογενειακή θαλπωρή, εγώ δεν έζησα την οικογενειακή στοργή, το μόνο που γνώρισα είναι οι γκρίζοι, απρόσωποι και διπρόσωποι τοίχοι του κρύου κυνοτροφείου. Είπε και ένα δάκρυ κύλησε από το μάγουλό της. ’’Αχ και βαχ’’

Ευθύς κίνησε για να βρει τους γονείς της. Εκεί που πήγαινε συνάντησε την Χτένια. Η Χτένια ήτανε όμορφη, άπιαστη και με μία πράσινη γλίτσα πάνω της που κυλούσε απ το κορμί της και έσταζε στο δρόμο. Αυτός ήταν και ο λόγος που ξεγλιστρούσε σαν χέλι και κανένας δεν μπορούσε να της αντισταθεί.
΄Ηταν η απόλυτη ερωτική φαντασίωση.
-Χτένια, χτένια ούουου εδώ, εδώ! Τσουτσουπρούτσου!
-Γεια σου Παραάλλη γλυκιά μου! Την αγκάλιασε τόσο σφιχτά που ένα κρακ ακούστηκε.
-Άουτς, γεια σου Χτένια πως από δω αγαπημένη και πιστή μου φίλη;
-Μόλις βρήκα τη γιαγιά σου, ε… τη γιαγιά μου ήθελα να πω. Και μάντεψε! Είναι πανέμορφη και ζάμπλουτη. Πασίγνωστη και άφταστη επιχειρηματίας, της ανήκει ο γνωστός κολοσσός Καβλιφατίδη απεντομώσεις-αποψιλώσεις στις 3 επισκέψεις η μία δώρο.
-Α είναι αυτή η πανίσχυρη γυναίκα με τη κρύα καρδιά τα παγωμένα δάκτυλα και τις βρωμερές πατούσες;
-Ναι αυτή είναι η γλυκιά μου, απάντησε η Χτένια και ξερόγλειψε τα χείλη της με τη διχαλωτή της γλώσσα.
-Και γω ήρθα εδώ για να βρω τους γονείς μου, μακάρι να τους βρω, είπε η γλυκιά Παραάλλη και ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια της.
-Οχιιιι!!!! Είσαι τρελή: Αυτό είναι άνω ποταμών! Θα καταστραφείς και θα απεντομωθείς, θα καταποντιστείς, θα μαγαριστείς θα θωπευτείς, θα σφετεριστείς, θα κουτουλήσεις και θα μεγαλώσει η μύτη σου ο κώλος σου και τα αυτιά σου. Τα μάτια σου θα αλλάξουν θέση, το στόμα σου θα στραβώσει και θα κατσαρώσουν οι τρίχες σου. Υποσχέσου μου ότι δεν θα το κάνεις ποτέ αυτό!
-Εντάξει, είπε η Παρααάλη και ένα δάκρυ κύλησε από το αριστερό της μάτι.

ΟΙΤΡΙΠΟΔΕΙΑΔΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6

...συνέχεια από το προηγούμενο...

ΜΕΤΑ ΑΠΟ 20 ΧΡΟΝΙΑ...

-Λακία αγάπη μου! Φώναξε τα παιδιά μας να φάμε το τραπέζι είναι έτοιμο!
-Πολυμπρίκι! Παντιγόνη! Κισμήνη! Μετεοκλή! Ελάτε να φάμε! Το γουρουνόπουλο είναι έτοιμο στο τραπέζι και καρτερεί να μπει στο στόμα μετά να γλιστρήσει με χάρη στον οισοφάγο, να εισχωρήσει από το καρδιακό στόμιο στο στόμαχο να βγει από κει και να μπει στο ελικοειδές να προχωρήσει στον ειλεό μετά στο κώλον και στο απευθυσμένο και να αποβληθεί από τον πρωκτικό σφιγκτήρα και να καταλήξει στο μπιντέ.
-Ερχόμαστε μας άνοιξες την όρεξη! φώναξαν τα παιδιά.
Αφού φάγανε τον αγλέορα είπανε να κάτσουν να χαλαρώσουν βλέποντας TV. Βάλανε να δούνε την Μαρία Παπαπέτρος στην εκπομπή της ''ανακάλυψε τη δύναμή σου, ''πάρτη και κοιμήσου''. Ο Οιτρίποδας σκέφτηκε: ''Λακία αγάπη μου, λες να πάρω τηλ. αυτή τη σοφή και όμορφη κυρία να τη ρωτήσω που είναι ο γλυκός μου πατερούλης;'' ''Ναι πάρε αγάπη μου!''
απάντησε στη σκέψη του η Λακία.
ντριν, ντριν!
η Παπαπέτρος σήκωσε το τηλέφωνο.
-Παρακαλώ; Από που μας τηλεφωνείτε;
-Απ' το σπίτι μου! Με λένε Οιτρίποδα
-Α! Πολύ ωραίο όνομα! Λοιπόν τι θες Οιτρίποδα; Σε τι μπορώ να φανώ χρήσιμη;
-Θέλω να μου πεις που είναι ο πατέρας μου.
-Ο πατέρας σου Οιτρίποδα βρίσκεται.....βρίσκεται.....βρίσκεται....ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ!!!
-Μα τι λες τώρα, δίπλα μου βρίσκεται η γυναίκα μου η Λακία!
-Μα η γυναίκα σου είναι ο πατέρας σου!! τουτ τουτ τουτ(έπεσε η γραμμή)
Όλοι έμειναν αποσβολωμένοι μπροστά από τη τηλεόραση. Τα μάτια τους είχαν γουρλώσει..Τα αυτιά τους έβγαζαν καπνούς.. Τα ρουθούνια τους σφύριζαν σαν τραίνα και τα στοματά τους είχαν μείνει ορθάνοιχτα.
-Λακία έχεις κάτι να μου πεις; Μου κρύβεις κάτι από το σκοτεινό παρελθόν σου;
- Όχι αγάπη μου, το μόνο που ξέχασα να σου πω είναι ότι έχω κάνει αλλαγή φύλου. Πριν με γνωρίσεις ήμουνα Λάκιος.
Ο Οιτρίποδας αναπήδησε. Τρομαγμένος τη ρώτησε:
-Μήπως είχες κι ένα γιο;
-Τώρα που το λες είχα κάνει ένα γιο με τη Δρυοκάστη η οποία πέθανε σε μία μονομαχία για μια μπαγκέτα..Το γιο μας τον λέγαν Οιτρίποδα, σαν και σένα!Και τώρα θα είχε την ηλικία σου! Τι σύμπτωση!
-Όντως τι σύμπτωση!
-Βάλε τώρα Αντένα να δούμε x-factor!
-OK!

ΤΕΛΟΣ

ΛΑΤΡΕΜΕΝΟ

Το παρακάτω τραγούδι έχει να κάνει με τον παράνομο αλλά θυελλώδη έρωτα
ανάμεσα σε ένα πολιτικό και σε μία τραγουδιάρα.Το τραγούδι δεν έχει μελοποιηθεί. Δεχόμαστε μόνο σοβαρές προτάσεις...

Αυτός:
Λατρεμένο το απαγορευμένο
όμως μας ήτανε γραμμένο
ο έρωτας δεν έχει φρένο
και εγώ έρχομαι και πηγαίνω

Στης βουλής το κατεστημένο
συνοδοιπόρος εγώ
τον Έλληνα πολίτη να έχω υποτακτικό
και την αιθέρια φωνή σου αγαπώ
πο πο πο πο πο πο πο πο


Αυτή:
Και εγώ, χωρίς πουλί, χωρίς Θεό
στης εθνικής οδού το χλμ το 30ό
στο Myramare τραγουδώ
ότι έχω ένα καημό

Για τα δώρα σου σ’ ευγνωμονώ
για το τζιπ και τη βίλα σε ευχαριστώ
στις Βιστονίδας την ακρογιαλιά
θα συνθέσω τραγούδι για σκυλιά
λα λα λα λα λα λα λα

Ρεφραίν
Αγαπώ το λατρεμένο
αυτό το απαγορευμένο
Απ’ την εθνική οδό ως τη βουλή
σου δίνω μία συμβουλή
άδραξε τη ψ**λή
και στείλε επιστολή
στον Καραμανλή
για την αγάπη μας αυτή
να ξεπουλήσει την Ολυμπιακή!

Ποιός είναι;;;;;

Ποιήματα που στη βαθύτερη φύση τους είναι αινίγματα.
Και μάλιστα χωρίς λύση...

Ο ΜΟΝΤΕΛΟΠΝΙΧΤΗΣ

Εξοστρακισμός στους γκέι
Ο ήλιος να σας καίει
για το καλό της κοινωνίας
είμαι σωστός επαγγελματίας

Χαρτοφύλακα κρατώ
στον Άρειο Πάγο περπατώ
Αξιότιμα καθίκια σώζω εγώ
και τους αθώους εκτελώ

Τι κι αν πηδάω μάντρες
η δουλειά κάνει τους άντρες
Μα η γυναίκα μου δεν ξέρει να παίρνει το 100
Λαζόπουλε και τι μ’ αυτό;
Θα τη πλακώσω με εξοστρακισμό
πάντα κάνω το σωστό
την ύπαρξη μου ευγνωμονώ
εγώ εγώ, εγώ
εγώ

Ο ΣΑΛΟΝΙΚΙΟΣ

Είμαι εγώ Σαλονικιός
είμαι φίνος και σωστός
άμα λάχει και Ζορός
Για Αι Βασίλης είμαι σωστός
Στο σακί μου έχω δώρα
που έχω κλέψει απ’ όλη τη χώρα

Μου αρέσουν οι μπουγάτσες
τα τρίγωνα και οι μπεκάτσες
Άντρακλας είμαι στιβαρός
Ψωμιάδης ο ξακουστός
Άμα λάχει τραγουδάω
και στις γκόμενες μετράω

Ψωμιάδης στη βουλή
πάρτε όλοι το κ**λί

ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΟΑΛΗΘΕΙΕΣ

Μπουκο μπουμπούκο
ήρθε η ώρα της αλήθειας
το μαστίγιο θα βγάλω
τα άντερά σου θα κάνω κομπολόι
γιατί είσαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόη

Την εθνική υπερηφάνεια καρτεράς
μα σε μουντζώνει και ο περιπτεράς
Είναι κρύα να τη φας
το προφίλ και το ανφάς
Kiss my ass
Τώρα είμαι εγώ εδώ
Πες μου!!
Έχεις φανταστεί το σκύλο σου με τη γάτα σου να παίζουνε Πυθία
Ξεφτιλίσου σε όλο το κοινό
αναστολή μην έχεις καμία
στην Ευγενία πες τα όλα
μου αρέσει το καραμπόλα
άντε φάε καμιά μπριζόλα
Μπούκο μπουμπούκο
πάρε ένα τσιμπούκο

ΟΙΤΡΙΠΟΔΕΙΑΔΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

Την ίδια στιγμή που ο Οιτρίποδας έτρωγε τη μπαγκέτα του, τα τραγικά νέα για το θάνατο της Δρυοκάστης έφτασαν στα αυτιά της Λακίας!
-Ααααχ τη καημένη τη γυναίκα μου! Τώρα εγώ θα μαι η κυρία του σπιτιού! Πως θα τα καταφέρω; Πώς; Μπουχουχού!!!! Θα πάω να ψωνίσω για να παρηγορηθεί Η Λακία φόρεσε τα μαύρα καλά της και βγήκε στη Βουκουρεστίου. Και ενώ περπατούσε αμέριμνη με 10 σακούλες στα χέρια άκουσε ένα:''Μηηηη....ΠΡΌΣΕΧΕ ΤΗ ΜΠΑΝΑΝΟΦΛΟΥΔΑ...'' ακούστηκε μία φωνή από το πουθενά. Αλλά πριν η Λακία καταλάβει τι συνέβαινε πάτησε μία μπανανόφλουδα που κάποιος ασυνείδητος, ποταπός, κακεντρεχής είχε αφήσει εκτεθειμένη στο δρόμο. ''Σλουρπ'' η Λκία γλίστρησε και άρχισε την κάθοδο προς το έδαφος. Και ενώ έπεφτε δύο ρωμαλέα χέρια την έπιασαν σφιχτά!! Και δεν την άφησαν να πέσει! Η Λακία σήκωσε το κεφάλι και τότε αντίκρισε όμορφο, έξυπνο, ευαίσθητο και γεροδεμένο άντρα.
-Ποιος είσαι; τον ρώτησε ταραγμένη
-Εγώ είμαι ο Οιτρίποδας
-Σου χρωστάω τη ζωή μου Οιτρίποδα.Έβαλες ασπίδα το γεροδεμένο σου κορμί και με αυτοθυσία και αυταπάρνηση έσωσες τη ζωή μου από βέβαιο θάνατο.
-'Ήταν χρέος μου . Έκανα το καθήκον μου.
-Μα... Το όνομά σου κάτι μου θυμίζει... Τέλος πάντων όποιος και να σαι, σ΄ αγαπώ!
-Και γω αν και δε σε ξέρω καλά...νιώθω ότι σε ξέρω από πάντα.. Νιώθω πως είσαι η αφετηρία μου και ο προορισμός μου. Τι παράξενο συναίσθημα Θεοί μου, είναι σαν να σε ξέρω από πάντα...
-Και γω! Νιώθω πως σε έχω γεννήσει αν και δε σε ξέρω.
-Ευκαιρία λοιπόν να γνωριστούμε! Ας παντρευτούμε.
-Εντάξει λοιπόν, δέχομαι με μεγάλη χαρά, δέος, συγκίνηση, θαυμασμό να γίνω η γυναίκα σου.
-Πάμε λοιπόν να παντρευτούμε. Πώς σε λένε όμως αγαπημένη;
-Με λένε Λακία.
-Πάμε λοιπόν Λακία.
-Πάμε!

ΟΙΤΡΙΠΟΔΕΙΑΔΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

-Λοιπόν θα τραβάμε τη μπαγκέτα από τη μια άκρη ο καθένας και όποιος την πάρει από τον άλλο κερδίζει όλη την απόλαυση.
-ΟΚ έτοιμη με το τρία
1
2……
3!
Ο Οιτρίποδας τραβούσε με δύναμη, η Δρυοκάστη αν και πιο αδύναμη τραβούσε με ψυχή.Σαν να κέρδιζε λίγο ο Οιτρίποδας, όχι,όχι η Δρυοκάστη, όχι και πάλι ο Οιτρίποδας, όχι η Δρυοκάστη, όχι ο Οιτρίποδας, όχι η Δρυοκάστη, ναι ναι είναι προφανές κερδίζει ο Οιτρίποδας, οι δώδεκα θεοί τον ευννοούν αλλά τι κάνει τώρα αφήνει τη μπαγκέτα! Ααααα τι συμφορά η Δρυοκάστη εκτοξεύτηκε σαν πύραυλος προς τα πίσω δε τη σταματούσε τίποτα! Είχε πάρει φόρα.
‘’Ααααααα!!!!!!’’ ακούστηκε μια φωνή καθώς η γυναίκα έπεφτε πάνω στα ράφια με τις μπαγκέτες. Τώρα η γυναίκα Δρυοκάστη κείτονταν νεκρή πάνω στα ραφια με τις μπαγκέτες.Ε ναι λοιπόν η Δρυοκάστη βρήκε τραγικό, αποτρόπαιο, σκληρό, βάναυσο θάνατο από τον ίδιο της το γιό, ο οποίος δεν είχε ιδέα για το σκληρό, βρώμικο, άδικο, ύπουλο παιχνίδι που του είχε παίξει η μοίρα.

.................................συνεχίζεται........