ΟΙΤΡΙΠΟΔΕΙΑΔΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

20 χρόνια αργότερα…
-Οιτρίποδα μη παίζεις με το φαί μας, έλα αμέσως εδώ!!!
-Έρχομαι δάσκαλε Λαερτίωνα! Συγνώμη δε θα ξαναπαίξω με τα σκουπίδια πατέρα.
-Δεν είμαι ο πατέρας σου Οιτρίποδα και το ξέρεις. Απλά σε μάζεψα από τα σκουπίδια ενώ έψαχνα κάτι για να φάω. Άλλος είναι ο πατέρας σου, εγώ είμαι ο δάσκαλος σου.
-Και ποιος είναι ο πατέρας μου δάσκαλε; Ε; ποιος; Και γιατί με παράτησε μόνο και έρημο στη παγωνιά; Και στα σκουπίδια; Θέλω να τον βρω και να του πω: ΓΙΑΤΙ; Ένα απλό γιατί;
-Γιατί κλάνει το γατί. Απάντησε ο Λαερτίωνας
-Δε με καλύπτει η απάντησή σου Δάσκαλε, πρέπει να βρω την άκρη του νήματος, να ξετυλίξω το κουβάρι του μυστηρίου που βασανίζει την αθώα μου ψυχή.
-Άγνωστες οι βουλές του Δία παιδί μου. Τι σκοπεύεις να κάνεις;
-Σκοπεύω να πάω στη Πόλη να βρω τους γονείς μου.
-Και που θα μένεις; Τι θα τρως; Ρώτησε ταραγμένος ο Λαερτίωνας
-Θα μένω στις σπηλιές των δέντρων και θα τρώω αγριοφράουλες και τσουκνίδες. Θα ζω ασκητικά μέχρι να τους βρω, γιατί θα τους βρω

Την ίδια στιγμή στη μεγάλη πόλη
-Λάκιε θέλω διαζύγιο!
-Μα γιατί καλέ χρυσό μου; Δεν καταλαβαίνω Δρυοκάστη μου; Γιατί; Γιατί θες διαζύγιο κουτό κορίτσι; Και σου έχω πει το νέο μου όνομα είναι Λακία!!!
-Μα γιατί θέλω διαζύγιο; Έχεις το θράσος και ρωτάς; Που σε γνώρισα Λάκιο και μου κατάντησες Λακία; Παλιοομοφυλόφυλε!!!
-Ε όχι και ομοφυλόφιλος!! Επειδή μόλις χτες μόλις έκανα αλλαγή φύλου! Όλοι οι φίλοι μου το κάνουν! Μήπως με ζηλεύεις για αυτό θες διαζύγιο;
-ΧΩΡΙΖΟΥΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!!!! Τσίριξε η Δρυοκάστη. Άνοιξε την πόρτα έριξε μια περιφρονητική ματιά στη Λακία και έφυγε νευριασμένη. Τα μαγουλά της είχαν γίνει κόκκινα, τα αυτιά της έβγαζαν καπνούς και τα μάτια της πέταγαν σπίθες. Ήταν σαν ηφαίστειο που κόχλαζε έτοιμο να εκραγεί. Καζάνι που χολώβραζε αγριεμένο σαν θεριό ανήμερο. Ήταν προφανές: είχε τα νεύρα της. Άνοιξε την πόρτα βγήκε έξω και μετά την έκλεισε. Ήταν ταραγμένη.
Βγήκε στο δρόμο και νιώθοντας ένα γουργούρισμα στα σπλάχνα της σκέφτηκε ‘’Μάλλον θα πεινάω’’ Μια δύναμη την έσπρωξε τότε στο Γρηγόρης-Μικρογεύματα