Ο ήλιος ξεπρόβαλε και οι χαρούμενες ακτίνες του αγκάλιαζαν τη πλάση. Μία από αυτές τις ακτίνες διαπέρασε τις γρίλιες του παραθύρου της και άρχισε να της γλυκογαργαλάει τις πατούσες. Αμέσως αναρίγησε και άνοιξε τα μάτια της και ναι, μια νέα μέρα ξημέρωσε για τη Νεκταρία. Σηκώθηκε παραπατώντας και έβαλε τα μεγάλα σαν δορυφορικά πιάτα γυαλιά της. Με τα δάχτυλά της χτένισε τα μαλλιά, έβαλε πλισέ φούστα μέχρι την τριχωτή της γάμπα, 'ένα πουλόβερ που κάλυπτε τα λαγόνια της και τα καφέ φλατ λουστρίνια. Ήταν έτοιμη να πάρει το λεωφορείο και να κατευθυνθεί προς το σχολείο όπου δίδασκε. Ενώ το γεμάτο μετανάστες λεωφορείο κατευθυνόταν προς τον προορισμό του, η Νεκταρία ατένιζε τις εργατικές πολυκατοικίες και σκεφτόταν:΄΄Πιο ρήμα να βάλω να κλίνουν τα παιδιά; Το δρύω ή το σερφάρω;΄΄ Με αυτές τις σκέψεις έφτασε στο σχολείο. Η πύλη του σχολείου την περίμενε γεμάτη νέες εμπειρίες. Το κουδούνι χτύπησε ΄΄ντριιιν!!!΄΄ ΄΄Α, έκρουσε ο κώδων΄΄ σκέφτηκε προβληματισμένη και κατευθύνθηκε προς το Β4. Η Νεκταρία άνοιξε την πόρτα, μπήκε μέσα και την έκλεισε. Γύρισε το κεφάλι και τι να δει;
Στα δύο πρώτα θρανία πέντε μαθηταί είχαν απλώσει ένα πράσινο τραπεζομάντιλο και παίζανε τον παπά. Πιο πίσω δύο αγόρια κάπνιζαν συνεσταλμένα ναργιλέ. Πιο δίπλα ένα ζευγάρι ερωτοτροπούσε απροκάλυπτα ενώ το πίσω θρανίο τους ντερλίκωνε ένα τάπερ φακές, καθώς οι υπόλοιποι μαθηταί παίζανε beach volley με ένα παπούτσι που προφανώς είχανε αποσπάσει από τον προηγούμενο καθηγητή. Κανείς δεν της έδωσε καμία σημασία...
συνεχίζεται....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Δεν έγραψες για την τριχωτή μασχάλη(αγγλίδα τουρίστρια η Νεκταρία;) αλλά ελπίζω σε απντέιτ
Τη μασχάλη της κι αν πλένεις
το σαπούνι σου χαλάς
(όπως λέει κι ο σοφός λαός)
Δημοσίευση σχολίου