ΟΙΤΡΙΠΟΔΕΙΑΔΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

20 χρόνια αργότερα…
-Οιτρίποδα μη παίζεις με το φαί μας, έλα αμέσως εδώ!!!
-Έρχομαι δάσκαλε Λαερτίωνα! Συγνώμη δε θα ξαναπαίξω με τα σκουπίδια πατέρα.
-Δεν είμαι ο πατέρας σου Οιτρίποδα και το ξέρεις. Απλά σε μάζεψα από τα σκουπίδια ενώ έψαχνα κάτι για να φάω. Άλλος είναι ο πατέρας σου, εγώ είμαι ο δάσκαλος σου.
-Και ποιος είναι ο πατέρας μου δάσκαλε; Ε; ποιος; Και γιατί με παράτησε μόνο και έρημο στη παγωνιά; Και στα σκουπίδια; Θέλω να τον βρω και να του πω: ΓΙΑΤΙ; Ένα απλό γιατί;
-Γιατί κλάνει το γατί. Απάντησε ο Λαερτίωνας
-Δε με καλύπτει η απάντησή σου Δάσκαλε, πρέπει να βρω την άκρη του νήματος, να ξετυλίξω το κουβάρι του μυστηρίου που βασανίζει την αθώα μου ψυχή.
-Άγνωστες οι βουλές του Δία παιδί μου. Τι σκοπεύεις να κάνεις;
-Σκοπεύω να πάω στη Πόλη να βρω τους γονείς μου.
-Και που θα μένεις; Τι θα τρως; Ρώτησε ταραγμένος ο Λαερτίωνας
-Θα μένω στις σπηλιές των δέντρων και θα τρώω αγριοφράουλες και τσουκνίδες. Θα ζω ασκητικά μέχρι να τους βρω, γιατί θα τους βρω

Την ίδια στιγμή στη μεγάλη πόλη
-Λάκιε θέλω διαζύγιο!
-Μα γιατί καλέ χρυσό μου; Δεν καταλαβαίνω Δρυοκάστη μου; Γιατί; Γιατί θες διαζύγιο κουτό κορίτσι; Και σου έχω πει το νέο μου όνομα είναι Λακία!!!
-Μα γιατί θέλω διαζύγιο; Έχεις το θράσος και ρωτάς; Που σε γνώρισα Λάκιο και μου κατάντησες Λακία; Παλιοομοφυλόφυλε!!!
-Ε όχι και ομοφυλόφιλος!! Επειδή μόλις χτες μόλις έκανα αλλαγή φύλου! Όλοι οι φίλοι μου το κάνουν! Μήπως με ζηλεύεις για αυτό θες διαζύγιο;
-ΧΩΡΙΖΟΥΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!!!! Τσίριξε η Δρυοκάστη. Άνοιξε την πόρτα έριξε μια περιφρονητική ματιά στη Λακία και έφυγε νευριασμένη. Τα μαγουλά της είχαν γίνει κόκκινα, τα αυτιά της έβγαζαν καπνούς και τα μάτια της πέταγαν σπίθες. Ήταν σαν ηφαίστειο που κόχλαζε έτοιμο να εκραγεί. Καζάνι που χολώβραζε αγριεμένο σαν θεριό ανήμερο. Ήταν προφανές: είχε τα νεύρα της. Άνοιξε την πόρτα βγήκε έξω και μετά την έκλεισε. Ήταν ταραγμένη.
Βγήκε στο δρόμο και νιώθοντας ένα γουργούρισμα στα σπλάχνα της σκέφτηκε ‘’Μάλλον θα πεινάω’’ Μια δύναμη την έσπρωξε τότε στο Γρηγόρης-Μικρογεύματα

ΟΙΤΡΙΠΟΔΕΙΑΔΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

-Λάκιε αγάπη μου, είναι κάτι που θέλω να σου πω. Κάτι που με προβληματίζει, κάτι που με τρώει, ένα σαράκι που έχω στο μυαλό μου και το ροκανίζει μέρα με τη μέρα. Είπε η Δρυοκάστη και τα ξανθά της μαλλιά γλίστρησαν στο πλάι. Ήταν σκυθρωπή γιατί ήταν προβληματισμένη.
-Τι είναι ψυχή μου, αγάπη μου; Λατρεία μου; Γλυκιά και αγαπημένη σύζυγε Δρυοκάστη; Είπε ο Λάκιος ανήσυχος.
-Δεν ξέρω αλλά τον τελευταίο καιρό έχει φουσκώσει η κοιλιά μου και μαζί και οι υποψίες μου. Φουσκώνουν κ νομίζω ότι θα σπάσουν το κεφάλι μου. Επιπλέον έχω και ναυτίες, ξερνάω αριστερά και δεξιά και συνεχώς πεινάω. Άσε που επιπρόσθετα έχω και τους τελευταίους εννέα μήνες καθυστέρηση. Τι μου συμβαίνει άραγε; Είπε ανήσυχα η Δρυοκάστη.
-δεν ξέρω μα τι μπορεί να σου συμβαίνει; Δεν μπορώ να καταλάβω. Μήπως έχεις τυμπανισμό; Μήπως έχεις ιγμορίτιδα ή μήπως…
-Ή μήπως είμαι έγκυος; Ε; αγαπημένε Λάκιε;
-ΑΑΑΑΑΑΑαααα!!!!!Τι συμφορά μας έριξαν οι δώδεκα θεοί!! !Γιατί σε μας; Γιατί; Ε; γιατί; Τι κάναμε; Τι; Ε;
-Μα γιατί δεν χαίρεσαι που θα φέρουμε στον κόσμο το πρώτο μας παιδί που θα τον ονομάζουμε Οιτρίποδα; Ρώτησε η Δρυοκάστη
-Γιατί μας έχουν καταραστεί! Δεν θυμάσαι την κατάρα που μας έριξαν στα κεφάλια μας;
-Δηλαδή τι κατάρα;
-Μα δεν θυμάσαι που μας είπαν ότι ο Οιτρίποδας ο μονάκριβος και πολυαγαπημένος γιος θα σκοτώσει τον ένα γονιό και θα κάνει οικογένεια με τον άλλο;
-ΑΑαα συμφορά, η Δρυοκάστη πάγωσε, μα αυτό είναι τρομερό, τραύλισε συγκλονισμένη από τα ανατριχιαστικά μαντάτα.
-Τι θα κάνουμε τώρα; Ρώτησε ο Λάκιος αλλά πριν προλάβει να τελειώσει τη φράση του ακούστηκε μια τσιρίδα
-αααααΑΑΑΑΑΑ γεννάω Λάκιε, γεννάω αααΑΑΑ σπάσανε τα νερά αααΑΑΑΑ ΠΗΓΑΙΝΈ ΜΕ ΣΤΟ ΜΗΤΈΡΑ!!
-ΟΧΙΙΙΙ!!!! μη γεννήσεις, δεν πρέπει να έρθει αυτό το παιδί στον κόσμο….
10 ώρες αργότερα…..
Η Δρυοκάστη κρατούσε στην αγκαλιά της τον μικρό Οιτρίποδα
-Δεν πρέπει να τον κρατήσουμε, είπε ο Λάκιος.
-Δεν πρέπει…, είπε η Δρυοκάστη, και τι θα κάνουμε λοιπόν; Ρώτησε.
-Φέρτον σε μένα, είπε ο Λάκιος.
-Πάρτον, είπε η Δρυοκάστη.Τι θα τον κάνεις;
-Θα τον βάλω μέσα στο τζιπ και θα τον πάω μακριά σε μια χωματερή για να τον φάνε οι γύπες και οι κόνδορες…Χα ΧΑ χα χα ΜΠΟΥΧΑΧΑ